خانم Anyhooo عزیز
صحبت کردن در مورد این موضوع برای من بسیار دشوار است، اما امیدوارم توصیه های عاقلانه ای به من بدهید. پدربزرگ عزیزم از زوال عقل رنج می برد. متأسفانه این شرایط باعث شده است که او مجبور شود در خانه سالمندان زندگی کند. بسیاری از اعضای خانواده من فکر می کنند که دیگر منطقی نیست که برای او هدایایی بخرند زیرا او نمی داند به هر حال هدیه ای دریافت می کند یا خیر. من در این فکر نیستم و بیشتر از آن شوکه شده ام.
خانم انیهوو من اخیرا وقتی به پدربزرگم رفته بودم سگ کوچولوم رو با خودم بردم. وقتی تریر کوچک اسکاتلندی ام را روی تخت کنارش گذاشتم، صورتش با لبخندی گشاد روشن شد و با این لذت پوست سگم را نوازش کرد.
من به خانواده‌ام گفتم که احساس می‌کنم آنها در این تصور که پدربزرگم پاسخ مثبتی به دریافت هدیه نمی‌دهد، اشتباه می‌کنند. من توضیح دادم که چقدر ساده به این دلیل که شاید همیشه نمی داند هر یک از ما در حال حاضر کیستیم - او متوجه شد که رمبو یک سگ است و هم حیوانات و هم کسانی که آنها را نوازش می کنند از تبادل لذت می برند.
وقتی پدربزرگم را می بینم از دیدن رمبو دست نمی کشم و به آوردن هدایا برای او ادامه می دهم. او همیشه از سرما شاکی است، به همین دلیل به سایر اعضای خانواده ام پیشنهاد دادم برای او هدایایی مانند لباس خواب گرم، شال گردن، پتو و جوراب پشمی بیاورند. جوابی که می گیرم این است که همه فکر می کنند من دیوانه هستم.
چگونه می توانم به خانواده ام بفهمانم که داشتن زوال عقل به این معنا نیست که شخص دیگر احساس ارزشمندی یا ارزش انجام دادن عمل متفکرانه را ندارد؟
بسیار ناامید از خانواده، الیزابت از واشنگتن، دی سی
_________________________________________________________________________________
الیزابت ناامید عزیز،
چرا، اگر من جای شما بودم، در صف وضعیت خانواده شما قرار می‌گرفتم. اقوامت چی فکر میکنن؟ اگر از من بپرسید و این کار را کردید، آنها کارهای زیادی انجام می دهند تا به آن فکر نکنند.
گرانبها، من و تو دو نخود در این غلاف هستیم. من 100% موافقم با نگاهی که شما به موضوع بخشش دارید و دیوانه نیستید. و اکنون، اگر چنین است، چگونه ملاقات عیسی را که برای تبدیل آن بستگانی که در خارج از مزرعه سرگردان هستند ضروری است، انجام خواهیم داد.
فکر می کنم باید به آنها آموزش داده شود، پس وقت آن است که از شر آمبولانس معلم خلاص شویم. اولین درس در این لیست باید واضح باشد. پدربزرگ شما هنوز در این دنیاست و به همین دلیل هنوز بخشی از خانواده است. بلند کردن زوال عقل در افراد مسن برای کل خانواده سنگ بسیار دشواری است - اما خانواده هم همینطور - وزن را با هم تحمل می کنند.
راستش را بخواهید، برای اعضای خانواده‌تان خجالت‌آور و بی‌احترامی است که انگار سنگی است که روی تخت نشسته و منتظر عبور است. درست است که من سنگ نمی دهم ... اما پدربزرگ مبتلا به زوال عقل سنگ نیست، پس هدایایی بیاورید ... و خیلی چیزهای دیگر.
Fixin برای رفتن به درس دو. زوال عقل دقیقاً دلیلی است که خانواده ها اضافه کاری می کنند تا با تبادل هدایا این لحظات مهم را ایجاد کنند. پدربزرگ شما برای برقراری ارتباط با دیگران به تحریک نیاز دارد، حتی اگر پراکنده باشد و همیشه کسانی را که بازدید می کنند راضی نمی کند. هدیه دادن همچنین به خانواده این امکان را می دهد که با عزیزان خود خاطرات خود را درگیر کنند و این حتی در روزهایی که پدربزرگ شما ممکن است پاسخگو نباشد برای بازدید کننده مفید است. خدای مهربان چگونه ممکن است انجام کاری که باعث می شود احساس نزدیکی به عزیزت کند بی فایده باشد؟
درس شماره سه لازم نیست همه هدایا را از فروشگاه خریداری کنید. دیدار شما با رمبو یک نمونه است. به سادگی او را با ویلچر بیرون ببرید تا نور خورشید را روی صورت خود احساس کنید و صدای پرندگان را بشنوید، یا یک آهنگ قدیمی مورد علاقه خود را بنوازید، آلبوم های عکس قدیمی را به اشتراک بگذارید، همه اشکال اهدا هستند. در اینجا چند ایده دیگر وجود دارد:
- بنشینید و در یک کتاب رنگ آمیزی رنگ کنید.
- لوسیون بیاورید و در دستانش ماساژ دهید.
- ماساژ ملایم گردن و شانه ها.
- غذای مورد علاقه خود مانند بستنی یا غذای خانگی را همراه داشته باشید.
- یک حیوان عروسکی را برای نوازش بیاورید.
- یک رویداد یا برنامه ورزشی را در تلویزیون تماشا کنید که آنها با هم دوست داشتند.
- یک تقویم بزرگ ارسال کنید تا بتوانند آن را ببینند و یادداشت کنند دفعه بعد چه زمانی از آن بازدید خواهید کرد.
- در مواقعی که مناسب است کودکان کوچکتر را بیاورید.
درس آخر. فکر می‌کنم اگر خانواده‌تان می‌خواهند در این مورد پافشاری کنند، همینطور باشد. شکر از گوش خوک کیسه ابریشم درست نمیکنی! اما من این یک سوال را از آنها می پرسیدم: "اگر من در کما بودم و شما مرا در بیمارستان ملاقات می کردید، آیا از صحبت با من خودداری می کردید زیرا فکر می کنید من نمی توانم شما را بشنوم یا پاسخ دهم؟" ما می دانیم که بیماران در کما صحبت های مردم را می شنوند و من گمان می کنم که بستگان شما هرگز نمی توانند در یک اتاق بنشینند و دهان خود را ببندند. چرا؟ چون طبیعی است که بخواهید با کسی که دوستش دارید ارتباط برقرار کنید، مخصوصاً وقتی آسیب دیده است، به همین دلیل است. حالا برو دختر، از خانواده ات بپرس چرا نمی خواهند عادی باشند؟ (اوه، این باعث خنده ام شد.)
دختر عزیزم، پدربزرگت خیلی خوش شانس است که تو را هم مانند او در زندگی خود دارد، شما دو نفر مثل طلا هستید. اگر هیچ یک از این درس ها جواب نداد، پس توضیح دهید که نمی توانید در ماه جولای آدم برفی بسازید. شما به کار درست ادامه می دهید و به ملاقات پدربزرگتان می روید و هدایایی را به اشتراک می گذارید، یعنی رامبو درگیر این موضوع است.
خوشا به حال تو و پدربزرگت کوچولو
خانم Anyhooo
_________________________________________________________________________________
خانم Anyhooo برای گزارش در مورد سیم راستکه پاسخ های جامع عقل سلیم در مورد روابط شخصی شما در مورد عشق، زندگی و همه چیز در این بین ارائه می دهد. منحنی از قلب سمت کوهستانی تنسی، آن را با هشتگ #DearAnyhoooAnswers دنبال کنید (این پیوند را در نشانک های مورد علاقه خود ذخیره کنید). اگر سؤالی دارید که خانم Anywhooo پاسخ دهد، لطفاً آنها را به anyhooo@rightwirereport.com ارسال کنید یا با ما تماس بگیرید.
اگر این مقاله را آموزنده می دانید، لطفاً کمک مالی کوچکی برای ما در نظر بگیرید فنجان قهوه برای کمک به حمایت از روزنامه نگاری محافظه کار - یا برای گسترش این خبر. متشکرم.
منبعی برای انتشار یک مقاله اصلی RWR.