مقایسه‌ای جامع: REST API در مقابل GraphQL کدام یک برنده است؟

امروزه از REST به عنوان استانداردترین روش توسعه Web API نام می‌برند و براساس تاریخچه و تجربیات متفاوتی که این معماری داشته باید بگوییم که در بسیاری از حالت‌ها به صورت موفقیت آمیزی کارها را به پیش برده است. از مزایایی که REST به نسبت رقبا در خود دارد می‌توان به ماژولاریتی، مقیاس پذیری و سهولت در ادغام پذیری اشاره کرد. درست است که هر دوی این‌ها دو معماری برای طراحی WEBAPI هستند؛ اما این دو معماری، دارای مجموعه‌ای از تفاوت‌ها هستند که شما می‌توانید با دانستن آن‌ها، انتخاب بهتری بین این دو داشته باشید. قبل از اینکه به مفهوم graghQL و REST بپردازیم، نیاز است تا با مفهوم API آشنا شوید. API مخفف عبارت Application Programming Interface است که به معنای رابط برنامه نویسی اپلیکیشن است.

به طور کلی endpoint در این نوع معماری‌ها به معنای واکنش نشان  دادنِ یک url بر اساس متدهای مختلف است. ما در REST چند نوع endpoint داریم؛ یعنی یک url که نسبت به متدهای مختلف HTTP واکنش نشان می‌دهد. مانند GET/users یا POST/product؛ یعنی به طور کلی کاربر می‌تواند از url های مختلف به هدف نهایی خود دست پیدا کند. کاربر در این نوع معماری، داده مورد انتخاب خود را توصیف می‌کند و سرور همان داده مشخص شده را به او برمی‌گرداند و نمایش می‌دهد. بنابراین، کلاینت‌ها و سرورها می‌توانند داده‌هایی را که اغلب به آنها دسترسی دارند، ذخیره کنند تا سرعت ارتباط را افزایش دهند.

هر کدام از این موارد دارای نقاط قوت و ضعف خودشان هستند و انتخاب کردن یکی از این موارد برای معماری توسعه نرم افزار کاری‌ست که به تحقیق و بررسی نیاز دارد. به همین دلیل در این مقاله از وبسایت راکت قصد داریم شما را با REST و GraphQL آشنا کرده و به بررسی تفاوت‌های آن‌ها بپردازیم. در نهایت این مقاله به شما کمک می‌کند تا بتوانید به صورت بهتری بین این دو مورد انتخاب کنید. ًرابط برنامه نویسی اپلیکیشن یا API که به انگلیسی Application Programming Interface نام دارد یک بخش اساسی و بسیار مهم نرم افزارهای مدرن به حساب می‌آید. API ما را قادر می‌سازد تا بتوانیم نرم افزارهای مختلف را به همدیگر متصل کرده و در بین آن‌ها داده‌هایی را به اشتراک بگذاریم و یک خط ارتباطی را شکل بدهیم.

ارتقاء یک API RESTful به یک API GraphQL بدون انجام بازنویسی کامل امکان پذیر است. GraphQL می تواند پیچیدگی سیستم های چندگانه یکپارچه را متحد و پنهان کند.

این زمانی است که کلاینت ها با ضربه زدن به نقاط پایانی که ساختارهای داده ثابت را برمی‌گردانند، داده‌ها را دانلود می‌کنند، یا در غیر این صورت بیشتر یا کمتر از آنچه انتظار داشتند بازیابی می‌کنند. REST مخفف \"Representational State Transfer\" است که یک سبک معماری نرم افزاری برای سیستم های ابررسانه ای توزیع شده است. از طرفی دیگر به عنوان یک مزیت بسیار مهم باید گفت که REST به خوبی با زبان‌های برنامه نویسی مختلف سازگاری داشته و می‌تواند در کنار فریمورک‌ها و کتابخانه‌های دیگر نیز مورد استفاده قرار بگیرد. اگر حجم داده‌های دریافتی ما زیاد باشد، این موضوع می‌تواند ما را به دردسر بیندازد؛ زیرا جدا کردن و مرتب کردن این داده‌ها، زمان طولانی را از ما می‌گیرد. REST توسط شخصی به نام Roy fielding در پایان‌نامه دکترا ارائه شد و امروزه کاربرد‌های فراوانی برای برنامه نویسی در حوزه API ها دارد.

با این حال، علی‌رغم محدودیت‌هایش، REST پیش‌ساز GraphQL همچنان به حضور قدرتمند خود در صحنه ادامه می‌دهد. GraphQL به شدت انعطاف پذیر بوده و می‌تواند با منابع داده‌ای و زبان های برنامه نویسی مختلف کار بکند. با در نظر گرفتن موارد گفته شده می‌توان به این نتیجه رسید که GraphQL به نسبت REST از یک مزیت مهم برخوردار است و آن کاهش حجم داده های انتقالی است. به همین جهت در این حالت GraphQL می‌تواند APIهایی تولید کند که به حالت کارایی و پرفورمنس بسیار بهینه تر باشد. همچنین در دنیای GraphQL سیکل مربوط به توسعه اپلیکیشن‌ها بسیار سریع‌تر بوده و همه چیز با سرعت بیشتری توسعه داده می‌شود. کم واکشی نسبتاً نادر است، اما زمانی اتفاق می افتد که نقطه پایانی خاص نتواند تمام اطلاعات درخواستی را ارائه دهد.

تیم های Frontend و Backend از این معماری های API برای ایجاد برنامه های ماژولار و در دسترس استفاده می کنند. استفاده از معماری API به حفظ امنیت، ماژولار و مقیاس پذیر سیستم ها کمک می کند. همچنین باعث می شود سیستم ها کارایی بیشتری داشته باشند و ادغام آنها با سیستم های دیگر آسان تر شود. شکی نیست که GraphQL سریعتر از API های RESTful عمل می کند زیرا توانایی آن در ارائه یک نقطه پایانی واحد برای دسترسی به همه منابع شماست. API های RESTful از چندین نقطه پایانی استفاده می کنند که می تواند منجر به تأخیر شبکه شود.

می بینید که تنها یک نقطه پایانی برای دسترسی به منبع در سرور GraphQL وجود دارد، در حالی که چندین نقطه پایانی API برای دسترسی به منابع مختلف در RESTful API مورد نیاز است. GitHub همچنین استفاده از GraphQL را با ارائه GraphQL API برای ایجاد یکپارچه‌سازی، بازیابی داده‌ها و خودکارسازی گردش‌های کاری شما با استفاده از GitHub GraphQL API اعلام می‌کند. GitHub GraphQL API کوئری های دقیق و انعطاف پذیرتری را نسبت به GitHub REST API ارائه می دهد. GraphQL توسط فیس بوک با هدف اصلی حل تجربه توسعه دهندگان برنامه تلفن همراه خود در حین کار با API های REST ایجاد شده است. از زمانی که اولین نسخه متن باز خود در سال 2015 منتشر شد، GraphQL به دلیل پذیرش این فناوری توسط بازیگران بزرگ در تجارت فناوری، رشد فوق العاده ای را تجربه کرد.

اصول و محدودیت هایی را برای تبادل منابع بین سرور و کلاینت ها تعریف می کند. یک مبتدی کاملاً برای درک GraphQL به اندازه کافی برای ساخت یک برنامه پیچیده زمان سختی خواهد داشت. از آنجایی که نقاط پایانی به چندین نقطه پایانی جدا نمی شوند، کوئری های GraphQL می توانند در طول زمان پیچیده تر شوند. از سوی دیگر، نقاط پایانی RESTful API از هم جدا شده اند، که API های RESTful را به کوئری های ساده محدود می کند. در GraphQL، شما یک نقطه پایانی دارید و برای بازیابی اطلاعات مختلف در مورد کاربر، نیازی به ارسال چندین درخواست ندارید. مشکل بیش از حد یا کمتر واکشی یک مشکل شناخته شده با API های RESTful است.

همچنین به ابزارهای قدرتمندی برای رسیدگی به پیچیده ترین کوئری ها مجهز شده است. همچنین می‌توان یک اپلیکیشن واحد با هر دو API GraphQL و REST برای بخش‌های مختلف عملکرد ساخت. کوئری ها می توانند داده های دقیق را تنها در یک درخواست API و تبادل پاسخ برگردانند. به طور مشابه، اگر می‌خواهید شماره تلفن و آخرین خرید شخصی را بدانید، به چندین درخواست REST API نیاز دارید. URL /person شماره تلفن را برمی گرداند و URL /purchase سابقه خرید را برمی گرداند.

برعکس، REST برای شروع بسیار آسان است و به دانش کمتری از دامنه خارج از دروازه نیاز دارد. RESTful API به خوبی با اکثر زبان های برنامه نویسی اصلی و فریمورک های محبوب ادغام شده است که یادگیری آن را بسیار آسان می کند. در نهایت، ما قصد داریم تفاوت عمده بین GraphQL و API های RESTful را بررسی کنیم. پس از آن، برخی از ویژگی‌های یک طراحی API خوب را مورد بحث قرار می‌دهیم و نحوه مدیریت هر فناوری با آن‌ها را مقایسه می‌کنیم. فرض کنید می خواهید از طریق شماره شناسه کاربر خاصی به آن دسترسی داشته باشید. اما اگر می‌خواهید به عکس‌های آن کاربر دسترسی داشته باشید، باید درخواستی را به نقطه پایانی دیگری مانند users/1/photos/ ارسال کنید.

این غول اشتراک‌گذاری عکس به طور عمومی در مورد اکتشاف اولیه GraphQL و نحوه استفاده از فناوری GraphQL که شرکت میلیارد دلاری آنها را نیرو می‌دهد، بحث کرده است. در این مقاله سعی کردیم تا شما را با GraphQL و REST‌ آشنا کنیم و سپس به انتخاب یکی از این موارد بپردازیم. هر چند مختصر اما به عنوان قدم اول به نظر می‌رسد که راهنمایی مناسبی ارائه کرده باشیم. اگر به یادگیری GraphQL علاقه دارید می‌توانید از دوره «آموزش GraphQL» استفاده کنید. GraphQL در سال 2012 به عنوان پاسخی به نیاز به سرعت در بسترهای رسانه های اجتماعی در حال ظهور ظهور کرد. توسعه‌دهندگان دریافتند که معماری‌های API موجود، مانند REST، برای تولید فیدهای خبری کارآمد بسیار طولانی و ساختار یافته هستند.

REST و GraphQL دو نمونه محبوب از پیاده سازی و معماری API به حساب می‌آید که به صورت گسترده در حوزه توسعه نرم افزار استفاده می‌شود. می‌توان گفت در این مورد خاص، گراف کیو ال نسبت به REST برتر ی دارد و همین موضوع باعث شده است تا روزانه به تعداد اس تفاده‌کنندگان از این معماری اضافه شود. می‌توان دو مورد از پرطرفدارترین استاندارهای طراحی API را REST و graphQL دانست. در گذشته REST محبوب‌ترین استاندارد طراحی API بود؛ اما با ورود graphQL، چالش اصلی برنامه‌نویسان انتخاب یکی از این دو معماری شد. باید گفت، برای اینکه ما بتوانیم معماری‌های طراحی API را انتخاب کنیم، ابتدا نیاز است تا نیازها و فعالیت خودمان را بسنجیم و سپس به بررسی مزایا و معایب آن‌ها بپردازیم. در این مقاله از شرکت نرم افزاری وب نگاه، به بررسی مفهوم و مقایسه REST و graphQL و مزایا و معایب آن‌ها می‌پردازیم.

یک منبع به هر داده یا شی ای اشاره دارد که کلاینت می تواند از طریق API به آن دسترسی داشته باشد و آن را دستکاری کند. هر منبع دارای شناسه منحصر به فرد خود (URI) و مجموعه ای از عملیات (روش های HTTP) است که کلاینت می تواند روی آن انجام دهد. به دلیل توانایی GraphQL برای جلوگیری از واکشی بیش از حد و زیر واکشی، سرور شکل ایمن، خوانا و قابل پیش بینی را برمی گرداند که درخواست ها و پاسخ های API شما را سریعتر می کند. مزیت اصلی GraphQL توانایی آن برای دسترسی به هر یا همه نقاط داده از طریق یک نقطه پایانی API است. فیس بوک GraphQL را ایجاد کرد و از سال 2012 از آن در تولید برای تقویت برنامه های تلفن همراه خود استفاده کرد.

کلاینت‌ها از دستگاه‌های مختلف درخواست می‌کنند و GraphQL درخواست‌های آنها را رسیدگی می‌کند و فقط داده‌های درخواستی آن‌ها را برمی‌گرداند. این به طور منظم مشکل واکشی بیش از حد و کم واکشی را در API های RESTful حل می کند. در این راهنما، ما همه چیزهایی را که باید در مورد GraphQL و API های RESTful بدانید، از جمله مزایا و معایب هر فناوری را بررسی کرده ایم تا به شما کمک کنیم با اطمینان تصمیم بگیرید کدام یک را ترجیح می دهید. GraphQL پاسخ‌های سریع‌تر، یک نقطه پایانی API واحد برای تمام کوئری های شما و یک طرح دقیق برای دسترسی به داده‌ها ارائه می‌دهد. این دلایل همان چیزی است که باعث شد شرکت‌های چند میلیارد دلاری حتی در مراحل اولیه به GraphQL روی بیاورند.

اگر این اصول در یک API رعایت شود، برنامه آن API به عنوان \"RESTful\" نامیده می شود. هر دو معماری GraphQL و REST از حالت‌های بسیار کاربردی و مهمی‌ست که در جهت توسعه API می‌تواند مورد استفاده قرار بگیرد و به خوبی نیز جوابگوی نیازهای شما باشد. به همین دلیل بهتر است به دقت هر کدام را مطالعه کرده و پتانسیل‌های‌شان را درک کنید. در این مطلب سعی کردیم تا شما را با مفهوم API و WEBAPI، مفهوم REST و graghQL و تفاوت‌های آن‌ها آشنا کنیم. پاسخ این است که در این روش از طراحی اپلیکیشن موبایل، این داده‌ها در سرور سایت بارگزاری شده‌اند و با استفاده از تکنولوژی WEBAPI به اپلیکیشن متصل شده‌اند.

این شرکت شبکه اجتماعی چند میلیارد دلاری مشخصات GraphQL را در سال 2015 منبع باز کرد و آن را در بسیاری از محیط ها و برای تیم هایی با اندازه های مختلف در دسترس قرار داد. در اغلب موارد پیش می‌آید که برنامه‌ نویسان هنگام انتخاب یک معماری برای طراحی و ساخت API، بین REST و graphQL تردید دارند و پروسه انتخاب برای آن‌ها سخت می‌شود. "وقتی 14 سالم بود با برنامه نویسی آشنا شدم،آروم آروم سراغش رفتم اوایل با سی پلاس پلاس کار می کردم ، بخاطر علاقه ای که پیدا کردم بیشتر تلاش کردم و..." به عنوان مثال، فرض کنید که می خواهیم از یک برنامه بک اند یکپارچه (monolithic) به یک معماری میکروسرویس مهاجرت کنیم. GraphQL API به مدیریت ارتباط بین میکروسرویس های مختلف با ادغام آنها در یک طرح GraphQL کمک می کند. ویژگی مرکزی GraphQL توانایی آن برای درخواست و دریافت تنها داده های خاص درخواست شده است، نه بیشتر.

REST مبتنی بر مدل Client-Server است و از متدهای HTTP مانند GET، POST، PUT و DELETE برای ارتباط گرفتن با سرور استفاده می‌کند. در دنیای معماری REST منابع از طریق URI یا Uniform Resource Identifiers شناخته می‌شوند و از طریق فرمت‌ها و قالب‌هایی نظیر JSON و XML نمایش داده می‌شوند. از این جهت برای ایجاد APIهایی که stateless هستند بسیار کاربردی و ایده‌آل است. GraphQL یک فناوری جدیدتر است که از یک نقطه پایانی برای پاسخ دادن به کوئری ها استفاده می کند، در حالی که REST از مجموعه ای از نقاط پایانی استفاده می کند که به درخواست های HTTP خاص پاسخ می دهند. GraphQL به طور کلی کارآمدتر و انعطاف پذیرتر از REST در نظر گرفته می شود.

یکی از رایج ترین مشکلات مربوط به API های RESTful داشتن نقاط پایانی بیش از حد برای دسترسی به اطلاعات است. در GraphQL، شما فقط یک نقطه پایانی دارید، بنابراین نیازی به ارسال چندین درخواست برای بازیابی اطلاعات مختلف در مورد یک شی ندارید. بسیاری از شرکت های میلیارد دلاری دیگر مانند Intuit، Shopify، Coursera و Airbnb برنامه های خود را با GraphQL تامین می کنند. برای آشنایی با نحوه پیاده سازی GraphQL در لاراول این مقاله را بررسی کنید، و برای نحوه واکشی داده ها در React با GraphQL نیز این مقاله را بررسی کنید. هیجان انگیزترین بخش GraphQL توانایی آن در ارائه تمام داده ها در یک نقطه پایانی است.

ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی می‌نویسم. در ادامه، برخی از شباهت های دیگر بین GraphQL و REST را مورد بحث قرار می دهیم. در ادامه، در مورد اینکه چرا ممکن است بخواهید GraphQL را برای توسعه API آینده خود به جای RESTful API در نظر بگیرید، بحث خواهیم کرد. در زیر چند مزیت استفاده از GraphQL آورده شده است که نشان می دهد چرا برای ساخت اپلیکیشن میلیارد دلاری بعدی کافی است. در زیر لیستی از برخی از شرکت‌ها و برنامه‌هایی که از GraphQL به طور فعال در سرورهای خود استفاده می‌کنند، آمده است. اکنون بینش کافی برای انتخاب مناسب بودن GraphQL در مقابل REST برای پروژه بعدی شما دارید.

اگر این اصول در یک API رعایت شود، برنامه آن API به عنوان "RESTful" نامیده می شود. برای آشنایی با نحوه پیاده سازی RESTful API در لاراول این مقاله را بررسی کنید. مشکل واکشی بیش از حد می‌تواند منجر به مصرف پهنای باند بالاتر برای کلاینت‌ها شود که ممکن است به مرور زمان باعث تاخیر در برنامه شما شود. استفاده از الگوهای طراحی RESTful API برای مرتب کردن اطلاعات مورد نیاز از یک بار عظیم زمان‌برتر است. واکشی بیش از حد منجر به دریافت، یا \"واکشی\"، درخواست بیشتر از آنچه برای یک درخواست معین نیاز است، می شود.

برای دریافت مشاوره و ثبت درخواست طراحی اپلیکیشن مورد نظر خود، با کارشناسان شرکت وب نگاه تماس بگیرید. JSON محبوب ترین فرمت تبادل داده است که همه زبان ها، پلتفرم ها و سیستم ها آن را درک می کنند. فرمت های داده دیگری در دسترس هستند اما کمتر مورد استفاده قرار می گیرند، از جمله XML و HTML. اگرچه هنوز جوان است، اما میزان پذیرش و منابع آن به سرعت در حال رشد است، و منابع در حال حاضر برای کسانی که علاقه مند به یادگیری آن هستند، فراوان است. GraphQL به طور موثر مشکل واکشی بیش از حد یا کم واکشی را با گرفتن منبع دقیقی که کلاینت درخواست کرده است بدون هیچ جزئیات اضافی حل می کند.

البته این موارد حکم نهایی نبوده و شما بنابر درک خود از پروژه و ساختار آن ممکن است به صورت دیگری عمل کرده و خروجی مناسبی نیز دریافت کنید. از آنجایی که GraphQL با بسیاری از حالت‌ها منعطف بوده و قابلیت ادغام شدن با بیشتر زبان‌ها و دیتا سورس‌ها را دارد به عنوان یک ابزار مناسب در جهت توسعه APIهای پیچیده می‌توان آن را در نظر گرفت. عبارت REST مخفف سه واژه Representational State Transfer است که معنای انتقال بازنمودی حالت را می‌دهد. می‌توانیم بگوییم که کاربرد اصلی REST تعیین کردن چگونگی ظاهر API ها است. GraphQL یک فناوری جدید است که الگوهای معماری RESTful API را دنبال می کند، همانطور که REST برای حل مشکلات الگوهای SOAP API معرفی شد. توسعه دهندگان رسانه های اجتماعی مجبور بودند کدهای زیادی را فقط برای پردازش درخواست های API بنویسند که بر عملکرد و تجربه کاربر تأثیر می گذاشت.

به عنوان مثال، از یک شی شخص در REST API، نام، تاریخ تولد، آدرس و شماره تلفن شخص را دریافت خواهید کرد. حتی اگر فقط به شماره تلفن نیاز داشته باشید، همه این داده ها را دریافت خواهید کرد. هر دو GraphQL و REST سبک‌های معماری API محبوبی هستند که امکان تبادل داده بین سرویس‌ها یا برنامه‌های مختلف را در مدل کلاینت-سرور فراهم می‌کنند. در حال حاضر، مسابقه محبوبیت بین GraphQL در مقابل REST یک قرعه کشی است. هر دو فناوری همچنان به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرند و به خوبی توسط جامعه توسعه پشتیبانی می شوند. GraphQL یک زبان کوئری API و همچنین یک زمان اجرا برای پاسخ دادن به آن کوئری ها با داده های موجود است.

به طور کلی، یکی از کارکردهای REST جدا کردن لایه بک‌اند و فرانت‌اند است و به همین دلیل مجموعه‌ای از قوانین مشخص برای آن وضع شده است. لازم است توجه داشته باشید که هر API، REST نیست و سرویس‌هایی که از REST استفاده می‌کنند را RESTFULL می‌نامند. اگر بخواهیم کاربرد API را به زبان ساده توضیح دهیم، می‌توانیم بگوییم که API ها کتابخانه یا ابزارهایی هستند که به برنامه‌ نویسان امکان نوشتن یک کد و ارتباط آن با دیگر نرم‌افزارها را ارائه می‌دهد. REST API به درخواست های کلاینت نیاز دارد که از یک ساختار ثابت برای دریافت یک منبع پیروی کنند. استفاده از این ساختار سفت و سخت آسان است، اما همیشه کارآمدترین وسیله برای تبادل دقیقاً داده‌های مورد نیاز نیست. هر دو API GraphQL و REST با هر ساختار پایگاه داده و هر زبان برنامه نویسی، چه سمت کلاینت و چه سمت سرور، کار می کنند.

حال که با مفهوم API و WEBAPI آشنا شدید، نوبت به آن رسیده تا با دو واژه REST و graphQL و تفاوت‌های آن‌ها آشنا شوید. API های توسعه یافته با REST با نام RESTful API یا REST API شناخته می شوند. در مقابل، وقتی ما برای دریافت داده ها از graphQL استفاده می‌کنیم، می‌توانیم مشخص کنیم که چه نوع داده‌ای مورد نظر ما است؛ مثلا می‌توانیم مشخص کنیم که در یک ستون مشخص سن و در ستونی دیگر نام کاربر را می‌خواهیم. این موضوع باعث شده است تا افرادی که با داده‌های زیادی سر و کار دارند، معماری graphQL را به REST ترجیح دهند. REST مخفف "Representational State Transfer" است که یک سبک معماری نرم افزاری برای سیستم های ابررسانه ای توزیع شده است.