همانطور که دولت های اروپا کنترل کوید را از دست می دهند ، شورش در هوا وجود دارد | اروپا

هفته دوم که موج دوم Covid-19 بخشهای بیمارستانی در سراسر اروپا را پر کرد ، و کشورها با اکراه نسبت به درجات مختلف قفل جزئی متلاشی شدند ، برنامه های تلویزیونی پاک شد تا رهبران بتوانند با کشورهای خسته صحبت کنند.

جوزپه کنته ، نخست وزیر ایتالیا ، با اعلام ساعت ممنوعیت رفت و آمد در ساعت 6 عصر برای رستوران ها و بارهای کشور ، خواستار وحدت ملی شد. وی گفت: "اگر همه ما در ماه نوامبر به این قوانین جدید احترام بگذاریم ،" ما موفق خواهیم شد منحنی اپیدمیولوژیک را کنترل کنیم. به این ترتیب ما می توانیم محدودیت ها را کاهش دهیم و با آرامش بیشتری به جشن های کریسمس برویم. "

امانوئل مکرون ، سخنگوی الیزه ، در سخنرانی خود از یک قفل ملی جدید ، حداقل تا 1 دسامبر ، حکم داد و به فرانسه هشدار داد که موج جدید عفونت ها "کشنده تر از اولین" است. در بلژیک ، جایی که کوید سریعتر از هر کشور اروپایی در حال گسترش است ، نخست وزیر جدید ، الکساندر دی کرو ، امیدوار است که "یک تیم 11 میلیون نفری بلژیکی" برای پیروی از مقررات دقیقتر دور هم جمع شوند.

با لحن و روحیه ، پیام ها همان پیام هایی بود که در ماه مارس ارائه شد ، زمانی که شوک و ترس باعث شد مردم رهبران خود را جمع کنند و به محدودیت های ناشناخته خارج از زمان جنگ رضایت دهند. هشت ماه بعد ، این نوع اعتماد و حسن نیت کم است.

اروپا ، یک بار دیگر ، مرکز همه گیری جهانی است ، تقریباً نیمی از عفونت های جهان در هفته گذشته را تشکیل می دهد. اما از آنجا که حمایت مالی بسیار مبرم محقق نمی شود و سیستم های ردیابی و ردیابی قادر به مقابله با این موج نیستند ، انزجار عمومی و در برخی موارد شورش آشکار وجود دارد. عصر جمعه ، در تازه ترین شیوع ناآرامی های اجتماعی پیروی از قوانین جدید کنته ، معترضین به پلیس در فلورانس کوکتل مولوتف پرتاب کردند.

تینو اسپوزیتو ، آرایشگر ناپلی ، یکی از کسانی است که اعتقاد خود را به دستوراتی که از بالا می آید از دست داده است. اسپوزیتو در شهر خود ، گروهی از بازرگانان کوچک را در کارزار مبارزه با محدودیت های جدید هدایت می کند. او می گوید: "ما اعتراض می كنیم ، زیرا همه دولت های اروپایی ، از جمله ما ، خود را برای موج دوم آماده نمی دانند. از ماه مارس آنها می گفتند ، در اکتبر یا نوامبر ، موج دوم خواهد آمد و این حتی جدی تر خواهد بود.

"اما هیچ آمادگی برای مدارس ، سیستم بهداشت ، مشاغل ، یا ارائه مشوق ها فراهم نشده است. و پشتیبانی مالی که به ما قول داده شده بود ، برای دسترسی به آن نیست اما مشاغل باید در صورت تعطیل ماندن و کارمندان فوراً به پول بیکاری نیاز داشته باشند. »

در سرتاسر قاره ، شواهد مشابهی وجود دارد که نشان می دهد مردم با مشکلات اقتصادی و خستگی روانی روبرو هستند. در اوایل این ماه ، یک مطالعه از سازمان بهداشت جهانی گزارش کرده است که بی تفاوتی گسترده و انگیزه کاهش یافته برای پیروی از راهنمایی های بهداشت عمومی است. خسارات عاطفی Covid-19 با افزایش بدبینی در توانایی دولت ها برای رویارویی واقعی با بحرانی که معیشت مردم را نابود می کند و همچنین سلامتی آنها را تهدید می کند ، تشدید شده است.

به گفته رئیس بانک مرکزی اروپا ، کریستین لاگارد ، بهبود نسبی اقتصادی این قاره در تابستان و اوایل پاییز "نابرابر ، نامطمئن و ناقص" بود. با شروع موج دوم ، وی در مصاحبه اخیر خود گفت ، "اکنون خطر خاموش شدن وجود دارد."

از میلان تا منچستر و مارسی تا مادرید ، این چشم انداز موجی از شورش ها را برانگیخته است. پس از کاهش قفل بهاری ، تکه های بعدی مقررات و محدودیت ها برخی از کارگران و مناطق را بسیار سخت تر از بقیه تحت تأثیر قرار داد. مادرید علیه یک ساعت جدید ممنوعیت رفت و آمد در ساعت 10 شب حرکت کرده است و این امر دولت اسپانیا را به وضع وضعیت اضطراری به پایتخت سوق داده است. شهرداران 9 شهر ، از جمله بارسلونا ، لیسبون ، پراگ و میلان ، با عبور از دولت های ملی خود مستقیماً به رئیس شورای اروپا ، چارلز میشل نامه نوشتند و خواستار دسترسی به صندوق بهبودی 750 میلیارد یورو (676 میلیارد پوند) اتحادیه اروپا شدند. در آلمان ، جایی که یک قفل جزئی از روز دوشنبه آغاز شد ، هزاران کارگر و کارفرمای صنایع هنر و مهمان نوازی هفته گذشته در برلین راهپیمایی کردند و خواستار حمایت مالی بیشتر شدند. فریلنسرهای آزاد در سراسر قاره از شکاف حمایت دولت برای افرادی که قادر به کار نیستند فرو رفته اند.

در ایتالیا ، به نظر می رسد که یک نقطه اوج بسیار ناراحت کننده نزدیک باشد. تظاهرات خشمگین بیش از یک هفته پیش در ناپل ، پس از وضع مقررات منع رفت و آمد محلی ، آغاز شد. این اعتراضات با بی نظمی مدنی در میلان و تورین روبرو شد ، جایی که فروشگاه های لوکس غارت شد. روزنامه نگار و نویسنده ایتالیایی می گوید: "من فکر می کنم این فقط آغاز کار است." گومورا، روبرتو ساویانو. "در اولین قفل ، ایتالیایی ها در این ایده که این یک وضعیت اضطراری کاملاً جدید است ، متحد بودند. وضعیتی که هر دولت برای مقابله با آن دشوار است. حالا آنها احساس می کنند فریب خورده اند.

"به آنها گفته شده است که همه چیز خوب پیش می رود ، ما پیروز می شویم. اما پس انداز آنها تمام شده است ، آنها می توانند مشکلات یک سیستم آزمایش را که کار نمی کند ، ببینند و بین دانشمندان سردرگمی و اختلاف نظر وجود دارد. مردم شروع به از دست دادن ایمان به ظرفیت نهادها برای نجات آنها کرده اند. "

نظرسنجی متعاقب ناآرامی های هفته گذشته نشان داد که بیش از سه چهارم ایتالیایی ها معتقدند خشونت های بیشتری در زمستان در خیابان ها رخ خواهد داد.

ساویانو می گوید: "در سراسر اروپا نیز ناآرامی رخ خواهد داد." "این به روش های مختلف و با کاتالیزورهای مختلف اتفاق خواهد افتاد ، اما به این دلیل خواهد آمد که مرکز دیگر در آن نگهداری نمی شود. ما در ماه مارس دنیایی دور از روحیه هستیم که این مورد "ما باید از قوانین پیروی کنیم و از خود محافظت کنیم در غیر این صورت نابود خواهیم شد" بود. حالا برخی فکر می کنند ، خوب ، اگر نتوانم از نظر اقتصادی زنده بمانم ، به هر حال زیر بار می روم. "

کریستف گیلوی ، جغرافیدان ، که در کتاب هایش تقسیم بندی های فزاینده اجتماعی بین استان استانی و کلانشهر فرانسه را ترسیم کرده است ، در مورد حفظ روحیه وحدت نیز بدبین است. در طول تابستان ، رهبران محلی در مارسی به تلخی شکایت داشتند که مقررات منع رفت و آمد شبانه و مقررات ماسک از پاریس بدون مشورت لازم وضع شده است. گیلوی معتقد است ، حرکت ماکرون به یک قفل جدید ، در حال حاضر ایجاد اختلافات جدید است ، زیرا افرادی که امکانات کافی دارند ، خود را از بدترین چیزهای آینده عایق بندی می کنند. عصر روز پنجشنبه ، در حالی كه پاریسی ها قصد داشتند از پایتخت فرار كنند و به خانه های دوم بروند ، قبل از ساعت 21:00 ممنوعیت حصر ، ترافیك بزرگی ایجاد شد. وی می گوید: "پاریسی هایی كه به خانه های دوم خود فرار كرده اند ، خطر ابتلا به ساكنان مناطق استانی و روستایی را دارند. از آنها بسیار بد استقبال شده است.

"نابرابری بین طبقات و بین مناطق با همه گیری بیشتر شده است. حقیقت این است که تنش های اجتماعی و فرهنگی در فرانسه به ندرت چنین حاد بوده است ، اما طبقات سیاسی در تلاشند تا با توسل به احساس وحدت جمهوری ، آنها را مخفی کنند. "

رقابت ها و جاه طلبی های سیاسی پیش از همه گیری نیز پاسخ به موج دوم را پیچیده می کند. در بلژیک - جایی که بیمارستان های خسته در لیژ از کارکنان پزشکی Covid مثبت خواسته اند تا به کار خود ادامه دهند - این اختلافات در اختلافات میان سیاسیون از شمال فلاندی زبان و جنوب فرانکوفون ناشی شد. این کشور اکنون تا اواسط دسامبر قفل شده است. اما جان رئیس جمهور فلاندر ، یان جامبون قبلاً ادعا كرده بود كه اقدامات سخت فقط در والونیا ضروری است. در زمان چرخش وی هفته گذشته ، اعتقاد بر این بود که 600000 بلژیکی ویروس را گسترش می دهند.

دیو سیناردت ، یک دانشمند علوم سیاسی از دانشگاه سنت لوئیس در بروکسل ، می گوید: "از ماه مه تا ژوئن و درست تا همین اواخر ، شما شاهد یک قطبی فزاینده در افکار عمومی هستید." "ویروس شناسان برای اقدامات سختگیرانه تلاش می کنند ، اما یک لابی رو به رشد برای باز نگه داشتن اقتصاد وجود دارد. بنابراین در ماه سپتامبر ، زمانی که میزان عفونت به شدت در حال افزایش بود ، هنوز سطح محدودیت ها کاهش یافته است. انتقادات زیادی نسبت به افرادی که این توصیه ها را می کنند وجود دارد. "

شکست آشکار سیستم پیگیری و ردیابی کشور به احساس ناامیدی از مدیریت بحران کمک می کند. سیناردت می گوید: "این ناامیدی و احساس وجود دارد که مشاغل مانند کافه ها و رستوران ها کارهای زیادی انجام داده اند و دولت به اندازه کافی اقدام نکرده است."

به نظر می رسد به احتمال زیاد بوریس جانسون هفته آینده انگلیس را به لیست کشورهای متوقف شده برای دومین بار اضافه کند. به گفته وزیر دارایی آلمان ، اولاف شولز: "در ماه نوامبر ماه حقیقت خواهد بود" ، در نبرد با موج دوم Covid. اما شاخص ها نشان می دهد که این مبارزه می تواند به هر دو جهت پیش رود. سرعت و شدت افزایش عفونت ها دولت ها را غافلگیر کرده و آنها را آماده نکرده است. خرید عمومی برای یک قفل مجدد مجدد ، ممکن است به یک مرحله تغییر در سطح حمایت و همبستگی که دولت ها آماده ارائه آن هستند ، نیاز داشته باشد. هزینه مالی بسیار زیاد خواهد بود ، اما قیمت بی عملی می تواند بسیار بالاتر باشد.

در یک ستون برای چاپ هفته گذشته ، ماسیمو کاچیاری ، فیلسوف و شهردار سابق ونیز نوشت: "یک بحران اجتماعی به بهداشت عمومی اضافه شده است ... [the crisis] ایجاد اختلافاتی در درآمد و شرایط زندگی است که کاملاً با آنچه ما از "دموکراسی" معنی می کنیم ناسازگار است. آیا ما از این موضوع آگاهی داریم؟ تا الان فکر نمی کنم اما لحظه ای برای از دست دادن وجود ندارد. "

سهام قبل از اولین قفل در مارس بسیار چشمگیر بود. الان ممکن است حتی بالاتر هم باشند.

گزارش اضافی توسط آنجلا جیوفریدا